İskitler (Sakalar)
MÖ Dönemde Eski Türkler; İskitler
Orta Asya kökenli atlı-göçebe bir topluluk olan İskitler MÖ 7. yüzyılda batıya göç ederek Karadeniz’in kuzeyinden tuna ırmağına kadar uzanan topraklara yerleştiler.
Gök Tanrı ve Şamanizm inançlarını benimsemişlerdir. Ahret inancına sahip olan İskitler, ölülerini değerli eşyalarıyla birlikte gömmüşlerdir. Eşyalarında hayvan üslubu sanatını kullanmışlardır. Bu özelliklerinden dolayı ilk Türk topluluğu olarak bilinirler.
Kafkas dağlarını aşarak Anadolu’ya giren İskitler, Suriye ve Filistin’e kadar akınlarda bulunmuşlar. İskitlerin siyasi tarihi MÖ 2. yüzyılın ortalarına kadar devam etmiştir. Bu tarihten sonra zayıflamaya başlayan İskitler, Hunların ve diğer kavimlerin arasında karışarak kayboldular. Günümüzde Yakut Türkleri, İskitlerin soyundan gelmektedir.
İskitlerin yaşam biçimleri, gelenek ve görenekleri ile dillerine, sanatlarına ait buluntular, bize diğer Türk boylarıyla bezer birçok özelliği taşıdığını göstermektedir. Bundan dolayı İskitler, Orta Asya kökenli bir Türk kavmidir.
İskit hükümdarlarının en tanınmış kahramanı Alp Er Tunga’dır. Alp Er Tunga’nın Pers hükümdarı II. Kirus ile olan mücadelesi sagu ve destanlara konu olmuştur. Alp Er Tunga ve Şu, İskitlerin önemli destanları arasında yer almıştır.
İskitler, altın ve gümüş işçiliğinde oldukça ileri bir seviyeye ulaştıklarından bozkırların kuyumcuları olarak tanınmalarına neden olmuştur.
İskitlerin çoğunluğu göçebeydi. Göçebe olanlar sürülerine otlak bulmak için sürekli yer değiştirirlerdi. Yerleşik yaşama geçmiş olanlar tarım ve ticaretle uğraşırlardı. İskitlerin en yoğun yaşadıkları yer Kırım yarımadasıydı.
İskitler, altın ve gümüş işçiliğinde oldukça ileri bir seviyeye ulaştıklarından bozkırların kuyumcuları olarak tanınmalarına neden olmuştur.