İstiklal Marşı'nı okurken herkesi ağlattı.

      Bağımsızlık uğruna kendi canlarını feda eden kahraman bir nesil vardı. O nesil bize bir vatan ve milli bir ordu hediye  ettiler. Bu uğurda milli bir marş  kahraman ordumuza itafen yazıldı. 

      Bağmısızlığını kaybetmiş bir millet kendi topraklarında bir köledir. Köleliğe ve düşmanın insiyatifine teslim olmak hür bir millet için kabul edilecek iyi bir durum değildir. Bağımsızlığını kaybeden bir millet zillet içinde yaşamaya mahkumdur. Zillete mahkum olan bir milletin namusu, canı, kızkardeşi, nişanlısı, annesi düşmanın insiyatifindedir. Düşman ister ki sana ait olan her şeye sahip olsun. Senin yaşaman düşmana bir ağırlık ve külfittir. Arslanlar gibi özgür dağların bayırlarında yaşamaya alışmış bir milletin varlığı düşmana korku yaratır. Düşman bu korku kabusunu ortadan kaldırmak için senin yaşamana razı olmaz. Bu nedenle düşman başı dik bir milletin yaşam tarzında bir zayıflık ve çatlak arar. Bu fırsat eline geçtiğinde porsuk ve çakal sürüsü gibi üzerine çullanır. Türk milletinin I. Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı'nda içine düştüğü durum bundan ibaretti. Bir çakal sürüsü gibi her bir yandan bize saldırmışlardı. 

      İşte tarihte atalarımız bunun için savaştı ve düşmana boyun eğmedi. Hürriyet uğruna ölümü tercih ettiler. Ya ölüm ya istiklal diğerek harbe katıldılar ve zafere ulaştılar. Bu nedenle bu gibi yüreğinde vatan aşkı dolu olan neslimize sahip çıkmak, korumak başımıza taç yapmak bir millet için şerefli bir görevdir. Çünkü bir millete şeref kazandıran okumuş aydınları ve bilim adamlarıdır. Bilim adamına sahip çıkmayan bir millet şerefli bir yaşamaya ulaşamaz. Tarihteki manevi değerlerine yön veren hikmetli şahsiyetlerine sahip çıkmakta tembellik eden bir millet kendisine iyi bir yön tespit edemez ve şaşa kalır. Düşünürlerine, yol gösterenlerine sahip çıkmayan bir millet erimeye, yozlaşmaya mahkumdur. Yozlaşan bir millet ise zamanla yok oluru ve tarihin kirli sayfalarında anılır hale gelir.

https://www.youtube.com/watch?v=JpFbN3gvGsI