DEYYAN İLE ÇEHAL'IN DEĞİŞMESİ

 “O Cehal Benim Evlattı.

Alınteri emeğimin üzerine yattı

Bir yuvam vardı onu yıktı

Paralarımı alıp da kaçtı

 

Şimdi ey benim ailem nece edeyim

Derdimi bir bacım var ona söyleyeyim

Yeniden kendime bir yuva kurmuştum,

Bir anda kendimi mezarda buldum.

 

Ailem dediğim yuvamda

Oğlum olmuştu Iğdır’daki ovada

Bağrıma basmıştım orada

Şimdi artık kimse yok burada

 

Bir taşla bu defa değil iki kuş,

Hedefinde vardı sekiz kuş.

Bir de annesiyle babası

Toplam ederdi 10 kuş

 

Hepinizi birer birer çıldırtacak,

Sularınıza nuska katıp yutturacak.

Plan böyleydi vallah hakim bey.

Bana artık söyleme bir şey.

 

Deyyan diyor bakalım ne diyor:

Babamdan sonra oltayı attı bana,

Onu bağladım koca bir taşa,

Çekince takıldı olta taşa.

Çıkacağım seninle başa

 

Cehal diyor, bakalım ne diyecek:

Bu nece adamdı, soğuk su kattı aşa,

Deyyan değil diyesin sanki bir paşa 

Şimdi ben nice edeyim Anne Almabeyim.

Bu diyardan sen değil ben mi gideyim!

 

Deyyan oltamdaki bir balık değil sanki balina

Sövmek istiyorum senin anana!

Senin can anne dediğin benim de ana

Onu bil ki kalacaksın yana yana.

 

Göreceksin hele bir zehrini çatlatacağım.

Mezarına kül basıp evinde yatacağım.

İnanmazsan bak babamın mezarına.

Seni yatıracağım babamın yanına.

 

Deyyan diyor bakalım ne diyor:

Onu bil ki sen avucunu yalayacaksın

Babamın yanına ben değil sen yatacaksın.

Cehennem yurdunda ateşte kalacaksın.

Kazandıklarınla birlikte savrulacaksın.

 

Ömrün tuzak kurmakla geçti

Dünyanın en zalimi yezitti

Zakkum ağacının suyunu içti.

Kahru perişan olup  gitti.

 

Tuzak kuranlara tuzak kuran var.

Yaptıkların yanına kalmayacak kâr

Tuzak kuranların en hayırlısı Allah

Kendi tuzağında kalacaksın Vallah

 

 

Sen önümdeki bir sümüksün.

Bataklıkta dolaşan bir sülüksün

Erdemi yırtmaya çalışan bir söküksün.

Kendini o kadar da büyük sanma küçüksün.

 

Ağabeyi Mennan diyor bakalım ne diyor?

İtibarımızı ettin beş para

Düşüncelere daldım kara kara

Yanar döner olup savurdun

Yalan üzerine yalan uydurdun.

 

Kabilin başındaki bir bitsin.

Annemin hissesini bizden istemişsin

Er meydanına ittin beni

Unutmayacağım asla seni

 

Beni kabil yapmak istedin

Kabil ben değil sendin.

Kabil kardeşini,

sen ise kendi babanı öldürdün

Zalimlerin yolundan yürüdün.

 

Evrakları aldın eline

Konsoloslukta bizi doladın diline

Evrakların yere savruldu.

Onu bil ki yeni düzen kuruldu.

 

Ayağın kaydı bir anda

Serin su içeceğim kana kana

Onu bil ki kalacaksın yana yana

Olmayacağım senden yana

 

Deyyan diyor bakalım ne diyor:

Her şeyden büyük Allah var.

Sende kalmayıp ne iffet, ne de ar.

Şeytan olup sana yar.

Gözün kör olup edemezsin kâr.

 

 

Allah yazar yaptıklarını,

Yalan söyleyip sattıklarını,

Ateşe vereceksin kazandıklarını,

Elinden alacaklar kartlarını.

 

Kardeş be sen şeytan mısın?

Sen hiç Allah’tan korkmaz mısın?

Seni sevenleri aldatmışsın

Erdemli yaşamaktan kaçınmışsın.

 

Çahal diyor bakalım ne diyor:

Baba mirasını sizden alacağım.

Babamın gününe seni de salacağım.

Annemin evinde kalacağım.

Yanımdakileri bir kaz gibi yolacağım.

 

Dara düştüğümde başvuruyorum yalana

Bani dost bilenler gidiyor yoluna yoluna

Bakıyorum görmek için her yana.

Susadığımda içiyorum kana kana.

 

Vallah oltamı bağladın bir taşa,

Başım yarıldı baştan başa,

Foyam ortaya çıkmayacak bu yaşta,

Gözün var pişirdiğim aşta?

 

Yaralıyım kardeş ben yaralıyım.

Kalbim hasta ben de fenayım.

Bozdum fıtratımı, mazlumun ahıyla.

Ateşe gideceğim, yalanımın vahıyla.

 

Çıldırttıklarım beyin kanaması geçiriyor

Beni sevenler yalanıma içerliyor   

Hayat bir oyundur, atıyorum kartlarımı.

Göz yaşına bakmam alırım atlarını.

 

Babamın hasta olduğu yalanını attım.

Kardeşimin arabasını satıp üzerine yattım.

Sonra yalanımı avukatıma sattım.

Servetime bir o kadar servet  daha kattım.

 

Edecektim beni sevenleri şizofren.

Deyan önümde oldun bir firen

De görüm hele  kardeş sen kimsin,

Lütfen yolumdan gider misin?

 

Etmiyorum hakkımı helal sana Deyyan

Kandırarak aldığım paralarının acısını, tat.

Babamdan kaldı bana miras

Mirasta bir payın yok, edemezsin ihtiras

 

Sırada vardı kardeşim kız sen.

Söyle bakalım kardeş sen kimsen,

Ölmeden koyacaktım seni mezara,

Düşünüyorum şimdi kara kara.

 

Yoksa sıraya koyacaktım Mennan’i

İsteyecektim ağabeyimden adresi,

Ağabeyime dedim gel yanıma,

Eğer çıkarsan Deyyan gibi karşıma.

 

Vallahi bilesin girerim ailenle arana.

Soğuk su katarım pişmiş aşına,

Bakmam vallahi gözünün yaşına.

Kalırsın öğlece kaşına, kaşına.

 

Sıra sana gelmişti Mennan ağabeyi,

Dökecektim başına kaynar işkembeyi

Bilmelisin ben bu ailenin asıl beyi

Göze alacaksın bu diyardan gitmeyi

 

Hele bir ibret al Deyyan öğretmeni

Alırsın başına bizden gelen dertlerini

Sayarsın kaçmak için günlerini

Toplarsın başına üzülenlerini.

 

Deyyan’a attım kara oltayı,

Başına vuracaktım baltayı,

Balta saplandı benim başa

Deyyan oturttu beni baştan yaşa

 

De görüm Deyyan de sen kimsin.

Yanıma usluca lütfen gelir misin!

Şeytanlarım diyor be adam sen deli misin?

Lütfen Deyyan yolumdan gider misin!

 

Neşe içinde hep sen gülende

Hesabını göreceğim gelecek günlerde

Senin adın hep dilime, gelir,

Başıma taş düşüp ölesim gelir.

 

      Vedat AKBULAK