Şiir; Kara Sevda

Şiir; Kara Sevda

enin adını çağırır kuşlar,
Yıldızlar senin simanı yansıtır.
Seninle başladı milat, asırlar…
Geleceği bize çağırır.


Dünyanın dönmesinin bir nedeni var,
Sensin sebep evrenin varlığına!
Senin için yağar yağmur, kar…
Bir ömür verilir seninle bir anlığına…


Gelmek yanına, hissetmek seni…
Benim için rüyaların en güzeli.
Varlığın bana armağan, yokluğun zulüm,
Bulamam böylesine güzeli.


Her anım sana varır,
Her saniyem seninle çarpar.
Bir neden bulsa aşkına dağlar,
Onlar da nedensiz ayağa kalkar.

Bir çocuğun sesinde,
Senin sedan yankılanır.
Zamanın ötesinde,
Varlığın sorgulanır.


Sana aşk diyorlar,
Tarifinse imkânsız.
Peşinden gidiyorlar,
Sorgusuz ve umarsız.
 

 

"SEVDA"

Önce ''SEVDAYI'' Bir Oyunmuş Gibi Gördük...
Her Küstüğümüzde Bir Daha Başladık...
Sonra Büyüdük...


Sevda ''OYUN'' Değil; Bir ''SINAV'' Dedik...
Çalışanlar Kazanır... ''ÇALIŞTIK ÇABALADIK GEÇEMEDİK''...
... Biraz Daha Büyüdük...
Sonra Anladık ki Sevda Bir ''KUMARMIŞ'' Hile Yapan Kazanır...
Ama Biz ''YÜREĞİYLE'' Seven İnsanlarız...


Yani Bu Sınavdan da ''KALDIK''...
Şimdi Söyle Bakalım ''HAYAT''...
''BİZDE BU YÜREK VARKEN NASIL KAZANIRIZ'.
 

 

 

                                                              

 

Google+ WhatsApp