İmam Gazali'den bir hayat öyküsü

İmam Gazali oldukça alçak gönüllü biri ve mütevazi bir karaktere sahipti. Rivayet olunur ki; İmam Gazali kendisini topluma tanıtmak istemez halk içinde halktan biri gibi yaşamayı seven biri idi..

İmam Gazeli günlerden bir gün, medreselerin birinde temizlik yapmaktaydı. Bir hizmetli (hademe) gibi medresenin temizliğine bakardı. Kendi yazdığı kitabı medresede ders kitabı olarak okutulduğunda kimse onun İmam Gazali olduğunu bilmiyordu. .

Günlerden bir gün yazdığı kitaptaki bir fikri üzerinde üç öğrenci birbirleriyle tanışmaktayken, İmam Gazali bunları dinlemeye koyulur. Sessizce oturup öğrencilerin kendi yazdığı kitaptaki bir konu hakkında tartışmalarını dinler.

Öğrencilerden biri bana göre şöyle demek istemiştir der,

Bir diğer öğrenci de hayır burada aslında iman böyle demek istemiştir diyerek birbirleriyle tartışırlar.

İmam Gazali kendi kendisine inşallah benim ne demek istediğimi üçüncü öğrenci anlar diye merakla dinler. Oysa üçüncü öğrenci de bir başka farklı bir şekilde yorumlar. İmam Gazeli bu yanlışlığı düzeltmek için hemen müdahale eder ve hayır belki Yazar böyle demek istemiştir, der.

Öğrenciler; imama yönelerek:

Sen ne anlarsın bu yorumdan, sen git işine bak, diyerek İmam Gazali’yi azarlarlar.

İmam Gazali; kendisinin kitabı yazdığını ve İmam Gazeli olduğunu söyler. Öğrenciler hemen İmam Gazali’ye yönelerek elini öper, özür dilerler, medresedeki diğer talebelere ve müdderrislere (medrese öğretmenleri) haber verirler. Şehirdeki tüm halk harekete geçer, İmam Gazali’ye büyük bir ihtiram gösterirler.

İmam Gazeli kendisine bu kadar gösterilen ilgiden rahatsız olur ve o şehri terk ederek başka bir şehre gider. Hem kitap yazar hem de İslam’a hizmet eder.