GÜNEY ASYA’DAKİ GELİŞMELER:

1763'ten beri İngiliz sömürgesi olan Hindistan'da 1917'de Mahatma Gandi'nin faaliyetleri  Hindistan'daki milliyetçilik hareketlerine hız kazandırdı. İngilizler bu gelişmeler üzerine 1919'da bazı eyaletlerde bir kısım yetkilileri halk tarafından seçilen yerli liderlere bıraktıysa da bu gelişme, Hindistan'daki bağımszılkı mücadelesini durdurmay yetmedi. İngiliz sömürgesi olan Hindistan'da ilk bağımsızlık hareketlerini yurt dışında eğitim öğretim gören aydınlar başlatmıştır. Hintliler, bağımsızlık faaliyetlerine ilk olarak yerel yönetimlerde söz sahibi olma çalışmalarıyla başladılar.

 1917'de Gandi'nin faaliyetleriyle milliyetçilik hareketleri hız kazandı. İngiltere, 1935'te Hindistan'da yeni bir anayasa hazırlayarak eyaletlerde bütün yönetim yetkilerini Hintli yöneticilere bıraktı. Ayrıca 30 milyon kadar Hintliye seçme hakkı tanındı.

 Hindistan'da bu gelişmeler yaşanırken, Hindu yönetimi altındaki Müslümanlar ayrı bir devlet kurma isteklerini açıkladılar. 23 Mart 1940'ta Lahor'da toplanan "Müslümanlar Birliği Cemiyeti Kongresi" Hindulardan ayrı bir Pakistan Devleti kurulmasını kararlaştırdı, Pakistan'ın kurulması için çalışmaların liderliğini Muhammed Ali Cinnnah yapıyordu.

 İngiltere, 1945'te kurucu meclis ve geçici bir hükümetin kurulmasını kabul etti. 1946'da Hint Yarımadası'nda Hindistan ve Pakistan adıyla iki bağımsız "dominyon" kurulması kararlaştırıldı.

 15 Ağustos 1947'de İngiliz askerleri Hindistan'ın kuzeyinden çekilmesi ile Pakistan Devleti kuruldu. 15 Ağustos 1947'te Hindistan Devleti bağımsızlığını kazanarak İngiliz Uluslar Topluluğunun birer üyesi oldular.

Uyarı:  Hindistan ve Pakistan'daki bağımsızlık mücadelesi bölge ülkeleri üzerinde etkisini göstermiş, Seylan, Birmanya ve Malezya İngiltere'den, Endonezya Hollanda'dan, Vietnam, Laos ve Kamboçay Fransa'dan ayrılarak bağımsızlıklarını ilan ettiler.

Uyarı 2: Hindistan 1947'de bağımsızlığnı kazandıktan sonra iki bloka da dâhil olmayıp Bağlantısızlar Hareketi'nin önde gelen devletlerinden biri oldu.