İslamiyet Öncesi İlk Türklerde Din, tek tanrı inancı olduğundan dolayı putçuluk Türklerde olmamıştır.

      Animizm (Ruhçuluk) Naturizm (Tabiatçılık) gibi çeşitli inançlar meydana geldi. İslâm Dininden önce Şamanizm'e inanırlardı. Şamanizm'in temeli ruhçuluğa dayanırdı. Dünyanın iyi ve kötü ruhlarla dolu olduğuna inanlılar. Ruhlar ile insanlar arasındaki ilişkileri düzenleyen kimselere Kam, Baksi ya da Şaman denirdi. Ölülerin Ruhlarını huzura kavuşması için ölüleri hemen gömülmez, Yuğ denilen cenaze törenleri-yaparlardı. Mezarlarına Kurgan denirdi. Mezarları etrafına öldürdüğü düşman sayışı kadar Balbal denilen taşlar dikerlerdi. Şamanlıktan başka; Mani, Buda ve Musevi dinleri de Türkler arasında yayılmıştır. Türkler din konusunda çok hoşgörülüydüler. Bu nedenle Türk devletlerinde birçok dini inanç yayıl­mıştır. Türkler Maniheizm, Budizm, Naturzim (tabiatçılık),Musevilik, Hıristiyanlık ve Müslümanlık gibi inançları da kabul etmişlerdir.

     Türklerde en eski din Gök Tanrı dinidir. Türkler ba­zı dağ, ırmak, vadi gibi varlıklarda bir takım gizli güçlerin bulunduğuna inanmışlar, Güneş ve Ay'ı kutsal saymışlardır.

     Eski Türklerde Tanrı sonsuzdur ve herhangi bir şekle sokulamaz. Bundan dolayı Türklerde putçuluk olmadığı gibi putları korumak için yapılan tapı­naklar da olmamıştır.

Gök Tanrı dininde cennet, cehennem ve yeniden dirilme inancı vardı. Öldükten sonra dirilmeye ina­nan Hunlar, ölülerini günlük hayatta kullandıkları eşyalarıyla birlikte gömerlerdi.

     Tek Allah inancı ve yeniden dirilme düşüncesi Türklerin İslam dinini benimsemelerini kolaylaştırmıştır.

      Türklerde İslamiyet dışındaki dinleri benimseyen toplulukların zamanla benliklerini yitirdikleri görül­müştür. Bu durumun ortaya çıkmasında bulunduk­ları bölgede azınlıkta kalmaları da etkili olmuştur.