Sulu Şaka 1 Nisan
Sulu şaka yapmayı sevmem ama 1 Nisan ne demektir?
Sulu şakaları ben de sevmem ancak 1 Nisan'ın kaynağı ile ilgili anlatılan (Endülüs'te İslam-Hristiyan Savaşı) olayın uydurma olduğunu üzülerek ifade etmek zorundayım. Avrupa'daki 1 Nisan şakalarının kökeni hakkındaki hiçbir açıklama Endülüs'teki olaydan bahsetmez.
İspanya'daki son İslam şehri Gırnata'nın (Granada) İspanyolların eline geçtiği tarih 2 Ocak 1492'dir. Yani 1 Nisan'dan üç ay önce...
Ayrıca,
Nisan 1 şakası hakkında farklı kültür, inanç ve dillerde efsaneler bulunmaktadır.
En yaygın olanı şudur:
Fransa (Nisan Balığı): 1564 yılında Fransa kralı IX. Charles yılbaşını 1 Nisan’dan 1 Ocağa aldırır. Bu arada 1 Nisan’ı sene başı olarak kabul etmeye devam edenlerle alay etmek amacı ile yapılan şakalar, bir süre sonra gelenek haline gelir. 1 Nisan’ı yılbaşı kabul edenlere ise “Nisan Balığı” adı verilir.
1564 yılında Fransa kralı IX. Charles, yıl başlangıcını Ocak ayının 1. gününe aldı. Daha önce Avrupa'da yaygın olan yıl başlangıcı 25 Mart'tı. O zamandaki iletişim şartlarıyla Charles'in bu kararı fazla yayılmadı. Duyanlar ise protesto amaçlı eski adetlerine devam ettiler. 1 Nisan'da partiler düzenlediler. Diğerleri ise onları Nisan aptalları olarak nitelendirdiler. 1 Nisan'a "aptallar günü" adını verdiler. Bu günde herkese sürpriz hediyeler verdiler, gerçek olmayan haberler ürettiler. Yıllar sonra Ocak ayının yılın ilk ayı olmasına alışılınca, Fransızlar 1 Nisan gününü kültürlerinin bir parçası görerek devam ettirdiler. Oradan da bütün dünyaya bir şaka günü olarak yayıldı.
Ayrıca tarih okurken iğneyi kendimize batıralım biraz. Hristiyanların İspanya'da yedi asırdan fazla süren İslam hakimiyetine - onların zihniyeti açısından bakarsanız- son vermek istemelerinden daha tabii birşey olamaz. Peki İspanya Müslümanlarının asırlarca birbirlerini yemeleri ve hatta birbirlerini öldürmek için ordularına paralı Hristiyan askerler almaları İspanyolların Gırnata'yı almalarını kolaylaştırmış olamaz mı?
1 Nisan şakasıyla uğraşmak yerine Endülüs Müslümanlarının kendi devletlerini ne kadar "üstün bir başarıyla" yıktıklarının tarihini okumak daha faydalı olur diye düşünüyorum.
Kaynak:
Mehmet ÇİFTCİ (facebook)
