Kurtuluş Savaşı ve Güney Cephesi.

      Fransa ve Ermeni askerlerinin hamamdan çıkan çarfalı kadınlara  saldırması sonucu kendiliğinden oluşmuş bir cephedir.  Halkımız düşman karşısında milli direnişe geçerek düşman kuvvetlerine karşı üstün başarı göstererek büyük bir zafer kazanmıştır.,  

    GÜNEY CEPHESİ

     Mondros Ateşkes Antlaşmasından sonra bu bölgeye İngilizler girmiş daha sonra Fransızlara bırakılmışlardı.

    Fransızların işgal ettikleri yerlerde Ermenilerle işbirliği yaparak halka kötü davranması, milli ve manevi değerleri hiçe sayması halkın direnişine yol açmış ve Güney Cephesi kurulmuştur.

   Yöre halkının yoğun direnişi sonunda; Maraş 11 Şubat 1920’de, Urfa 10 Nisan 1920’de Fransız işgalinden kurtarıldı.

    Antep üstün Fransız kuvvetlerine karşı on bir aya yakın kahramanca karşı koymuş, 6000 evladını ve Üsteğmen Mehmed Said Bey’i (Şahin Bey’i) şehit vermiş, 9 Şubat 1921’de Antep Fransızların eline geçmiştir.

  Uyarı:  -TBMM’nin açılmasından önce kurtarılan iki şehir Maraş ve Urfa’dır. Bu TBMM’nin açılmasında büyük bir moral kaynağı olmuştur. Bu nedenle düşmana karşı üstün direniş gösteren Antep'e"Gazi, " Maraş'a"Kahraman", Urfa'ya"Şanlı" unvanları TBMM'si tarafından sonradan verildi.

    Sakarya zaferinden sonra Fransızlarla yapılan 20- Ekim- 1921 Ankara Antlaşması ile Fransızlar Hatay ve İskenderun hariç güney illerimizi boşalttılar.

   Not: Güney Cephesi, diğer cephelerden farklı olarak düzenli ordunun katkısı olmadan, yöre halkının bölgesel güçleriyle Fransız işgalinden kurtarılmıştır. Yani Kuva-i Milliye’nin en etkili olduğu cephe Güney cephesidir.   

 25 Aralık 1921’de Fransızlar Antep’ten çekildi. Ayrıca Adana’da Fransız birliklerine ve Ermeni intikam taburlarına karşı başarılı savunmalar yapılmış, Fransızlar 5 Ocak 1922’de Adana’dan tamamen çekilmiştir.

   Kurtuluş Savaşı’nda İtalya İli İlişkilerimiz:

   Kuşadası-Antalya arasını işgal eden İtalyanlara karşı bir cephe açılmamıştır. Bunun nedeni İtalyanların İzmir ve çevresinin Yunanlılara verilmesinden dolayı kırgınlık içinde bulunmaları, bu nedenle Kuvay-ı Milliye hareketini kismen desteklemeleridir. İtalyanlar II. İnönü Muharebesi’nin kazanılmasından sonra işgal ettikleri toprakları terk ederek Anadolu’dan çekilmişlerdir (5 Temuiz 1921).