CUMHURİYET DÖNEMİNDE EĞİTİM (1938’E KADAR)

     Cumhuriyet Dönemi Osmanlı Eğitim Anlayışı Milli Mücadele eğitimi derinden etkilemiş, Anadolu’daki işgal kuvvetleri, okullarda kendi propagandalarını yaparken bazı okulları da kapatmışlardır. Halkın milli kurtuluş davası yolunda bilgilendirilmesi ve birleştirilmesi amacıyla halk eğitimi çalışmaları yapılmıştır.

Yine savaş yıllarında eğitimi planlama adına Maarif Kongresi toplanmış(1921), milli mücadele’nin bitmesiyle Lozan Antlaşması’nda(1923) yabancı okullar meselesi de ele alınmıştır. Buna göre yabancı okullar ve diğer okulların bağlı bulunduğu tüzük ve yönetmeliklere uyacaklardı.

Cumhuriyet dönemi eğitim alanında yapılan çalışmalar, Osmanlıdan miras kalan problem ve sıkıntıları ortadan kaldırmanın yanında, çağdaş dünyada eğitim alanında meydana gelen değişimleri de yakalamayı hedefliyordu. Okul binalarının çoğu eğitim öğretime elverişli değildi.  Ayrıca ders araç gereçleri bakımından okullar yetersiz durumdaydılar. Eğitimle ilgili merkez ve taşra teşkilatı tam anlamıyla cumhuriyetin ilanıyla beraber, yukarıdaki problemleri ortadan kaldıracak adımlar atmışlardır.

Cumhuriyet döneminde 3 mart 1924’te‘’Tevhidi Tedrisat(Öğrenimin Birleştirilmesi)’’ Kanunu’yla eğitim ve öğretim birleştirildi. Böylece eğitimdeki ikilik ortadan kaldırıldı.  Eğitim alanında yapılan bir diğer düzenleme ise 1 Kasım 1928’de ‘’Türk Harfleri Hakkında Kanun’un çıkarılmasıdır.

   Eğitim-Öğretim Alanındaki Diğer Gelişmeler :

Cumhuriyeti kuran kadronun en önemli amaçlarından birisi, Türk insanını cehalet ve bilgisizlikten kurtarmaktı. Özellikle okuma yazma bilmeyen halkın eğitilmesi, vatandaşlara günlük yaşamlarında kullanabilecekleri bilgi ve becerilerin kazandırılması yaygın eğitimin öncelikleri arasındaydı. Bu doğrultuda Atatürk ve arkadaşları okula gidemeyen,okuma imkanı olmayan geniş halk topluluklarını bilgilendirmek ve eğitmek amacıyla yaygın eğitime önem vermişlerdi.