1787'de Osmanlılar ile Rusya ve Avusturya arasında başlayan savaşlar sonucunda Osmanlı devleti bu savaşlarda ağır olarak yenilerek Avusturya ile Ziştovi, Rusya ile Yaş Antlaşma'sını yaparak savaştan çekilmek zorunda kaldı.

OSMANLI-RUS VE AVUSTURYA-  İLİŞKİLERİ (1791-1792):

 Ziştovi ve Yaş Antlaşmaları:

Çariçe II. Katarina Osmanlı'nın yıkılabileceğini düşünerek Avusturya ile bir anlaşma yaptı. Buna göre  Rumeli topraklarını aralarında paylaşacaklar ve   İstanbul'da da bir Bizans imparatoru kuracaklardı.  

     Bunun üzerine Osmanlılar; Rusya'ya 1787'de savaş açtı. Osmanlılar, Rusları Kırım ve Kafkasya’dan çıkarmak istiyordu.

Savaşta Avusturya'da Rusya'nın yanında yer alırken Osmanlı Devleti ise Prusya ve İsveç ile ittifak antlaşması yaptı.  Bu ittifaklar sonuç vermedi ve Osmanlı devleti iki ateş arasında farklı iki cephede savaştı.  Ruslar Özü Kalesi’ni alarak Bütün Türkleri kılıçtan geçirdiler. Padişah I. Abdülhamit kederinden öldü.

Yerine III. Selim padişah oldu (1789). Bu sırada Fransa da ihtilal olmuş bütün Avrupa, Fransız İhtilali’ne karşı cephe almıştı. Avusturya savaşta başarılı olamayacağını anlayınca Ziştovi Antlaşması’nı imzalayarak savaştan önceki sınırlarına çekildi (1791).     

Bundan sonra Ruslar da “Yaş Antlaşması” ile savaştan çekildiler (1792). Antlaşmaya göre;

-Dinyester nehri iki devlet arasında sınır oldu.

-Osmanlı Devleti Kırım’ın Ruslara ait olduğunu kabul etmek zorunda kaldı.

Sonuç olarak, Osmanlıların Kırım’ı kurtarma istekleri ile Rusya ve Avusturya’nın Grek Projesi (İstanbul’da Bizans İmparatorluğunu hortlatmak) gerçekleştirememiştir.

Osmanlı Devleti yeni topraklar kaybetmiş ve “Dağılma Dönemi” başlamıştır.

 Önemi: Osmanlı Devleti'nin Kırım üzerindeki bütün haklarını kaybetmesi ile Ruslar, Karadeniz yoluyla İstanbul ve Boğazları tehdit edebilecek güce ulaşmış oldu. 

 Fransız İhtilali’nin çıkması Osmanlı Devleti’nin toprak kaybını azaltmıştır. Bu antlaşmaların yapılmasıyla ortaya çıkan barış ortamı III. Selim’in ıslahatlara başlamasına ortam hazırlamıştır.